Po wojnie do 1950 roku biegał w sekcji lekkoatletycznej w Związkowcu. W latach 1950 – 1956 reprezentował barwy Budowlanych, a od 1956 roku w Starcie występował. Zdobył kilkanaście tytułów mistrza województwa na długich dystansach, a że napór młodych coraz to większy się stawał, postanowił zmienić specjalizację. Za namową gdańszczan: Hauslebera, Szyszki i Sarneckiego chód uprawiać zaczął. Chodź pierwszem jego zmaganiem z ta dyscypliną gdzieś w 1937 roku się objawiło, gdy spróbował przejść trasę z Lublina do Kraśnika i w połowie jej chód swój przerwał. Na mistrzostwach Polski w 1956 roku w Olsztynie zajął 4. Miejsce na odcinku 20 km, a w roku 1957 w Poznaniu, stanął na 2 stopniu podium. Startował też poza granicami kraju, w Jugosławii, na Węgrzech, Rumunji i Republice Federalnej Niemiec. Jako łącznościowiec, brał udział również w wyścigach kolarskich organizowanych przez pracowników poczty.
Po odejściu na sportową emeryturę, został sędzią na zawodach lekkoatletycznych, na których spędził 1500 dni. Jego pasją oprócz sportu było śpiewanie. 30 lat w chórze Związkowca śpiewał, a kolejne kilkanaście lat był członkiem chóru Echo (Towarzystwa Śpiewaczego „Echo” im. Stanisława Moniuszki w Lublinie). Chętnie czytał książki i grał w bilard.
W roku 2007, w wieku lat 93 odszedł do wieczności. Został pochowany na cmentarzu przy ulicy Unickiej w Lublinie.
Dodaj komentarz