Jak budowano Dom Żołnierza?

Wszelkie decyzje, łącznie z tymi o położeniu budynku podejmował P. pułkownik Radziukinas. Za jego sugestiami obrano więc plac, położony przy przedłużeniu ulicy Krakowskie Przedmieście przy Al. Racławickiej. Od strony ulicy Lipowej projektowano zaprowadzić ogród owocowy wraz ze szkółką drzewek i kwiatów oraz aleją parkową, prostopadłą do nowo-projektowanej ulicy, która ma łączyć ul. Lipową i Białą (chodzi tutaj o ul. Skłodowskiej – przyp. red.). Na placu obok głównego gmachu miały być zbudowane i urządzone małe boiska sportowe z trybuną dla widzów, plac tenisowy, a także kręgielnia i strzelnica pokojowa.

Sam budynek, dziś nieco przysłonięty nowczesnymi budowlami, wybudowany jest w stylu stanisławowskim. Składa się z trzech głównych części: środkowej i 2 części skrzydłowych. W środkowej części znajduje się sala teatralna (zajęta dziś w części przez restaurację). Dwa boczne, jednopiętrowe skrzydła, pierwotnie miały mieścić instytucje oświatowo-kulturalne dla żołnierzy, takie jak gospoda, biblioteka, czytelnia, sale wykładowe i noclegowe.
Co wydawać się może ciekawe, nawet dach, wykonany z konstrukcji żelazo-betonowej, planowano wykorzystać na miejsce odpowiednich zabaw towarzyskich w okresie letnim.