W 1954 roku nadal dokonywała się modernizacja Starego Miasta. Decyzją rządu z 13 stycznia 1954 roku dotyczącej przywrócenia zabytkowej dzielnicy pełnych walorów historycznych i artystycznych zaczęto prace przy odbudowie ścisłego centrum Lublina.
Plany odbudowy Starego Miasta opracowali warszawscy oraz lubelscy architekci i plastycy. Do Lublina zjechały ze stolicy ekipy Zjednoczenia Robót Elewacyjnych z 15-osobowym kierownictwem, na czele którego stali inżynierowie: Antoni Gudowicz i Eugeniusz Bogdan. Wśród przybyłych znajdowały się brygady: ciesielska – Czeredysa, tynkarska – Janika i sztukatorska – Witkowskiego. Znane były one dobrze z prac przy budowie MDM i Starówki w Warszawie.
7 maja brygady warszawskie przystąpiły do odbudowy 60 kamienic zabytkowej dzielnicy miasta naszego. Ogółem 88 staromiejskich domów otrzymało ozdobne elewacje i tynki, a około 50 %. Budowli w Rynku zostało ozdobionych kompozycjami figuralnymi i ornamentami. Stąd też dzisiaj na ścianach owych kamienic spostrzegamy elementy dekoracyjne illustrujące sceny z życia starego Lublina.
Gmach dawnego Trybunału, stojący w środku Rynku, otrzymał nowe tynki. Zburzony we wrześniu 1939 r. zespół kamienic przy ul. Trybunalskiej, na odcinku pomiędzy bramą Trynitarską a Krakowską, odbudowywał DBOR na cele mieszkalne. Zamykające lubelską Starówkę bramy Grodzka i Krakowska przeoblekły nowe szaty. Obok Bramy Krakowskiej powstał nowy Dom Towarowy, którego w dzisiejszych czasach próżno już szukać.
Dzięki tym pracom ze skarpy, ciągnącej się pod murami zamku, rozciąga się dzisiaj piękny widok na tereny, gdzie w roku 1954 odbywała się wystawa rolnicza, ale także na Stare Miasto i nową dzielnicę zwaną przez warszawiaków „lubelskim Mariensztatem”. Wspaniałem wykończeniem tego widoku jest obecny Plac Zamkowy (Plac Zebrań Ludowych) do którego prowadzą kamienne schody.
Całość wykonano w oparciu o plany, przygotowane pod kierunkiem prof. Kuzmy przez pracownię CBP Miastoprojekt – Stolica oraz Miastoprojekt – Północ – Wschód w Lublinie, dysponujący obfitym materiałem archiwalnym, sztab inżynierów warszawskich i lubelskich.
Źródło:
M. Targoński, Lublin staje się wielkim miastem, „Stolica”, 1954 nr 22, [http://mbc.cyfrowemazowsze.pl/dlibra/docmetadata?id=662&from=publication – dostęp maj 2014]
Zdjęcia wykonane przez Mieczysława Targońskiego.
Dodaj komentarz