Jedną z najlepiej wykształconych grup społecznych w epoce renesansu byli lekarze. Niektórzy z nich dla pogłębienia wiedzy medycznej wyjeżdżali do Padwy, Bolonii i Rzymu.
I tak na przykład, Walenty Sierpiński z Lublina był studentem uniwersytetu w Padwie, znanym wydawcą pism tamtejszego profesora Jana Chrzciciela Montana. Po długoletnich studiach teoretycznych, zakończonych promocją na doktora w medycyny w Padwie oraz praktycznych w Wenecji, przebywał jeszcze przez pewien czas w Rzymie i Florencji celem doskonalenia się w sztuce lekarskiej. Po powrocie do kraju w 1554 roku wydawał pisma medyczne, przyczyniając się tym samym do rozszerzenia i postępu nauki lekarskiej. Oryginalna jego praca nosi tytuł: „O różnych chorobach i leczeniu ich”, do której przedmowę napisał Jan Zamoyski.
Kolejnym słynnym w Europie lubelskim doktorem był Wojciech Oczko. Po odbyciu nauk w szkole parafialnej lubelskiej, wstąpił na wydział filozoficzny Akademii Krakowskiej. Zamiłowanie do medycyny zrodziło się u niego dopiero we Włoszech, gdzie jako krakowski magister sztuk wyjechał na dalsze studia. Po zdobyciu medycznego wykształcenia wrócił do kraju i został powołany na lekarza króla Zygmunta Augusta, a następnie Stefana Batorego i Zygmunta III. Pod koniec życia osiedlił się na stale w Lublinie, gdzie zakupił folwark Lubomelszczyznę. Zmarł w pierwszych dniach stycznia 1600 roku. Jego marmurowy nagrobek znajduje się w kościele Bernardynów. Wojciech Oczko badał między innymi właściwości wód podziemnych i ich leczniczy wpływ na organizm ludzki. Jego obie cenne prace opublikowane w języku polskim noszą tytuły: „Cieplice” i „Przymiot”.
Wybitnym lekarzem w okresie panowania Zygmunta III był też Piotr Ciachowski, arianin, biorący żywy udział w życiu zborowym. W latach 1619-1624 wydał dziesięć książek medycznych. Ostatnie jego dzieło nosi tytuł „O przypadkach białych głów brzemiennych” (1624). Jest to jedna z pierwszych polskich książek z zakresu położnictwa.
Bibliografia:
Dzieje Lublina. Próba syntezy. T.1, pod red. J. Mazurkiewicz, Lublin 1965.
Lublin 1317 – 1967, pod red. H. Zinsa, Lublin 1967.
Źródło obrazu: www.polona.pl
Dodaj komentarz