Otwórz konto osobiste w mBanku – 470 zł premii – Wypełnij wniosek

Największy wybór samochodów z wysokimi rabatami – Wybierz ofertę

Czy zadbałeś(aś) już o odporność na jesień i zimę? – Zobacz jak to możesz zrobić…

Sławni lubelscy lekarze z przełomu XVI i XVII wieku

Jedną z najlepiej wykształconych grup społecznych w epoce renesansu byli lekarze. Niektórzy z nich dla pogłębienia wiedzy medycznej wyjeżdżali do Padwy, Bolonii i Rzymu.

I tak na przykład, Walenty Sierpiński z Lublina był studentem uniwersytetu w Padwie, znanym wydawcą pism tamtejszego profesora Jana Chrzciciela Montana. Po długoletnich studiach teoretycznych, zakończonych promocją na doktora w medycyny w Padwie oraz praktycznych w Wenecji, przebywał jeszcze przez pewien czas w Rzymie i Florencji celem doskonalenia się w sztuce lekarskiej. Po powrocie do kraju w 1554 roku wydawał pisma medyczne, przyczyniając się tym samym do rozszerzenia i postępu nauki lekarskiej. Oryginalna jego praca nosi tytuł: „O różnych chorobach i leczeniu ich”, do której przedmowę napisał Jan Zamoyski.

Kolejnym słynnym w Europie lubelskim doktorem był Wojciech Oczko. Po odbyciu nauk w szkole parafialnej lubelskiej, wstąpił na wydział filozoficzny Akademii Krakowskiej. Zamiłowanie do medycyny zrodziło się u niego dopiero we Włoszech, gdzie jako krakowski magister sztuk wyjechał na dalsze studia. Po zdobyciu medycznego wykształcenia wrócił do kraju i został powołany na lekarza króla Zygmunta Augusta, a następnie Stefana Batorego i Zygmunta III. Pod koniec życia osiedlił się na stale w Lublinie, gdzie zakupił folwark Lubomelszczyznę. Zmarł w pierwszych dniach stycznia 1600 roku. Jego marmurowy nagrobek znajduje się w kościele Bernardynów. Wojciech Oczko badał między innymi właściwości wód podziemnych i ich leczniczy wpływ na organizm ludzki. Jego obie cenne prace opublikowane w języku polskim noszą  tytuły: „Cieplice” i „Przymiot”.

Wybitnym lekarzem w okresie panowania Zygmunta III był też Piotr Ciachowski, arianin, biorący żywy udział w życiu zborowym. W latach 1619-1624 wydał dziesięć książek medycznych. Ostatnie jego dzieło nosi tytuł „O przypadkach białych głów brzemiennych” (1624). Jest to jedna z pierwszych polskich książek z zakresu położnictwa.

Bibliografia:

Dzieje Lublina. Próba syntezy. T.1, pod red. J. Mazurkiewicz, Lublin 1965.
Lublin 1317 – 1967, pod red. H. Zinsa, Lublin 1967.
Źródło obrazu: www.polona.pl

Podziel się

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Kupujesz mieszkanie?

Złóż wniosek o kredyt mieszkaniowy

Zaczynasz studia w Lublinie?

Załóż konto osobiste w Santander BP

Nawet do 500 zł premii

Kurs angielskiego on-line

Jesteś zainteresowany historią Lublina?

Zajrzyj do naszego KIOSKU

Przewodniki, e-booki, broszury w przystępnych cenach

Jak często robisz zakupy?

Zapoznaj się i skorzystaj z nowej metody płatności za zakupy w popularnym sklepie.

Zobacz także:

Gwara m. Lublina

Słownik geograficzny

Almanach