Rok 1918 był niewątpliwie przełomowym, w dziejach naszego kraju, jak i miasta. Po niespełna dwóch miesiącach, 31 grudnia cały Lublin szykował się do upojnej nocy „sylwestrowskiej”. Pierwsze strony „Ziemi Lubelskiej” nie dają nam wątpliwości, że oferta jej spędzenia w jak najokazalszym gronie, była niezwykle bogata.
Tą piękną noc karnawałową można było spędzić w Restauracji Hotelu Europejskiego przy dźwiękach tanecznej muzyki. Bardziej dystyngowani mogli wybrać „Sezonową Miłość” w „kinie Corso”. Był to sensacyjny dramat według scenariusza Marii Szczepkowskiej z życia wielkiego artysty, tragika Darskiego. W rolach głównych grali: Kazimierz Junosz Stępowski, Halina Bruczówna i Maria Brydzińska.
W Towarzystwie Muzycznym o godzinie 9. wieczorem miał odbyć się koncert pt. „Na Lwów” W bogatej liście biorących udział artystów znajdowali się: Janina Mikicińska i Jan Orzelski (śpiew), artysta dramaturg L. Komornicki (deklamacja), Wacław Brzeziński (skrzypce) oraz Stefan Turalski (fortepian). Barwnym słowem Nowy Rok miał zostać powitany przez p. Zofię Guzowską, po czym po wzajemnych powinszowaniach, publiczność miała bawić się przy produkcjach artystyczno-kabaretowych w wykonaniu popularnych lubelskich artystów: M. Czernekówny (wesołe piosenki), J. Winiaszkiewicza (w swym humorystycznym repertuarze), K. Kamińskiej (tańce) oraz innych. Bufet na ten wieczór przygotował Komitet Kobiet Lubelskich dla Kresów.
Teatr Wielki wystawiał „Hiszpańską Muchę”, a następnie „Wielki kabaret” z udziałem pp. Szymulskiej, Dąbrowskiej, Czernekówny, Czerkowskiej, Kopysiewicz oraz pp. Winiaszkiewicza, Markowskiego, Barańskiego, Wieczorkowskiego, Abramowicza, Mullera. Wieczór zakończyć miał napisany przez Jana Pignana utwór p.t. „Rok 1919”.
Najsłynniejszy miejski kabaret „Wesoły Ul” organizował w tym czasie także „Wielką Akademię Kabaretową”, po których miały odbyć się zabawy taneczne.
Źródło:
„Ziemia Lubelska”, 1918 nr 628, [http://polona.pl/item/17535980/2/ – dostęp grudzień 2014]
Dodaj komentarz