Osiedle im. Zygmunta Krasińskiego

Wesprzyj portal, udostępniając znajomym:

Położone jest na zachód od osiedla Juliusza Słowackiego na terenie należącym do Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Idea powstania spółdzielni narodziła się wówczas, gdy na terenie miasta ustały walki (1944). To wtedy, na posiedzeniu w Lubelskiej Spółdzielni Spożywców postanowiono utworzyć takie zrzeszenie na wzór podobnego, które rozpoczęło działalność w stołecznej Warszawie. Spółdzielnia lubelska miała statut swój oprzeć właśnie na statucie Warszawskiej Spółdzielni Mieszkaniowej.

Linią graniczną między os. Słowackiego a os. Krasińskiego jest ulica Zana, zrealizowana w całości w 1977 roku. Położona jest na garbie rozdzielającym zlewnie wód. Z ulicy rozchodzi się rozległy widok na tereny zachodnie i południowe miasta. Dziś jest to nieco trudne, lecz jeszcze na pewno w latach 80. można było stamtąd dojrzeć sylwetkę Politechniki Lubelskiej, a dalej osiedla i zabudowania południowej części miasta. W pogodne dni, na tle Dąbrowy i Starego Gaju błyszczy nawet lustro Zalewu Zemborzyckiego.

Ul. Zana. @x_wiktoriaa via Instagram
Ul. Zana. @x_wiktoriaa via Instagram

Osiedle im. Zygmunta Krasińskiego zawarte jest między ulicami: Krasińskiego, Wileńską i Monte Cassino. Zajmuje obszar ok. 12 ha. Jego realizację rozpoczęto w 1970 roku, a ukończono ok. 1976. Głównym projektantem był architekt Tadeusz Bobek.

Funkcje tego zespołu mieszkaniowego charakteryzuje zasada oddzielenia ruchu kołowego od pieszego i ograniczenie ruchu kołowego wewnątrz osiedla wyłącznie dla pojazdów uprzywilejowanych. Ośrodki usługowe, garaże i parkingi umieszczone są na obrzeżu, natomiast przedszkola, żłobki i tereny zabaw dla dzieci – wewnątrz osiedla. Głównymi elementami są długie, 5-kondygnacyjne budynki mieszkalne, wśród których występują pionowe bloki 12-kondygnacyjnych wysokościowców.

11005003_381546055357607_1103905982_n
Widok na os. im. Zygmunta Krasińskiego. @dzaajaa via Instagram.

 

Zieleń osiedlowa została przyozdobiona małymi formami rzeźbiarskimi, które były rezultatem Lubelskich Spotkań Plenerowych z lat 1976 i 1977. Wzięli w nich udział artyści-plastycy z różnych ośrodków w kraju – Warszawy, Gdańska, Krakowa i Lublina: Jan Berdynak, Jan Ziemski, Zofia i Henryk Sulcowie, Barbara Zbrożyna, Piotr Chromy i inni. W 1979 roku nastąpiło uroczyste podsumowanie owych spotkań.

Źródła:

Lubelska Spółdzielnia Mieszkaniowa, Nowe placówki spółdzielcze, „Rzeczpospolita”, 1944 nr 109, 22 listopada.

H. Gawarecki, Cz. Gawdzik, Lublin i okolice. Przewodnik, Warszawa 1980.

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ostatnie wpisy