Pod koniec XIX wieku doktor Władysław Olechnowicz dokonywał archeologicznych poszukiwań w obrębie Lublina jak i w jego okolicach. Podczas eksploracji w roku 1896 lasu w ówczesnej wsi Wrotków, natrafił na kopce (kurhany) sprzed wieków. Znalezisko było usytuowane niedaleko traktu z Lublina do Prawiednik.
Grupa kurhanów składała się z kilkunastu kopców, prawie jednakowych i niewielkich rozmiarów. Ze względu na piaszczysty teren lasu trudno było jednak doktorowi orzec czy dane niewielkie wzniesienie jest pozostałością umyślnie usypanego kopca. Olechnowicz dokonał rozkopania tych miejsc, po czym stwierdził ślad ognisk na podstawie, lecz nie stwierdził większych pokładów popiołu i węgla, świadczących o większym ognisku.
Czym były kurhany?
Kurhany to mogiły, cmentarzyska, charakterystyczne dla kultur epoki neolitu i żelaza. Występowały zazwyczaj w grupie ok. 20 usypanych kopców.
Źródło:
Poszukiwania archeologiczne w guberni lubelskiej przez dra Władysława Olechnowicza, Kraków 1897, [http://bc.wbp.lublin.pl – dostęp październik 2015]
Dodaj komentarz