Ulica Zielona miała w przeszłości wiele nazw. Była częścią ważniejszej arterii komunikacyjnej biegnącej przez żydowskie miasteczko – Wieniawę.
Przed laty nazywano ją Szpitalną. Od XVI wieku nosiła nazwę Kowalskiej, gdyż właśnie w jej okolicach osiedliło się najwięcej kowali. W miejscu dzisiejszego kościoła św. Jozafata, mieścił się wówczas tzw. Zielony Rynek. Był to targ warzywny. Kiedy zakończył działalność – w 1790 roku na jego miejscu wzniesiono cerkiew prawosławną (została ona ufundowana na mocy specjalnego przywileju Stanisława Augusta). Wraz z zakończeniem egzystencji Zielonego Rynku, ulica uzyskała miano Zielonej.
Ciekawostką jest, że na terenie nieruchomości nr 5 w końcu XVIII wieku znajdował się ogród Targowskich, będący miejscem rozrywki dla lublinian. Były tutaj ustawione ławki i werandy. Można było również spróbować swoich sił na strzelnicy oraz kręgielni albo uraczyć podniebienie w pobliskiej winiarni.
Droga ta była częścią ważnego szlaku komunikacyjnego prowadzącego z Lublina do Warszawy, który przebiegał ulicami: Radziwiłłowską, Czechowską ku Wieniawie, doliną Czechówki do dzisiejszej al. Warszawskiej. O dużej roli tej ulicy, może świadczyć fakt, iż zwrócone są ku niej frontony ważnych budowli magnackich – Potockich, Czartoryskich i Lubomirskich.
Źródło:
I. Kowalczyk, Zwiedzamy Lublin. Przewodnik, Lublin 2011.
H. Gawarecki, Cz. Gawdzik, Ulicami Lublina, Lublin 1976.
Przewodnik po Lublinie, wyd. PTTK, Lublin 1959.
