August Vetter – przemysłowiec i filantrop

Wesprzyj portal, udostępniając znajomym:

Człowiek o nieposzlakowanej opinii, pomocny i powszechnie szanowany przemysłowiec. Tak można by było w jednym zdaniu określić Augusta Vettera. 

Urodził się 16 stycznia 1847 roku w Lublinie. Był synem Karola i Szarloty Vetterów. Miał także brata Juliusza oraz siostrę Karolinę. Uczęszczał do Szkoły Wojewódzkiej w Lublinie, gdzie jego kolegami szkolnymi byli Aleksander Głowacki (Bolesław Prus), Aleksander Świętochowski i Julian Ochorowicz. Dyrektorem w tym czasie był Józef Skłodowski, dziadek Marii Curie-Skłodowskiej. Jako 16-letni młodzieniec przyłączył się do powstania styczniowego.

Po śmierci ojca odziedziczył pokaźny majątek w postaci kapitału, browaru i destylarni wódek oraz nieruchomości w Lublinie. W 1892 roku, wraz z Juliuszem uruchomił słodownię. 

W 1902 roku te fabryki dysponowały już silnikami parowymi, a łącznie zatrudniały 72 pracowników. W kolejnych latach zakłady te stopniowo zwiększały produkcję oraz zatrudnienie. 

August swoje dochody powiększał także poprzez handel. Wyroby propinacyjne sprzedawał we własnych składach trunków. Wraz z bratem udzielał także pożyczek kupcom i przemysłowcom oraz miejscowym ziemianom. Obaj dysponowali ponad 300 akcjami Towarzystwa Udziałowego Cukrowni i Rafinerii “Lublin”.

Jednak największym zainteresowaniem Augusta Vettera cieszyły się sprawy szkolnictwa handlowego. I na tym polu można powiedzieć odniósł niemały sukces. Był honorowym członkiem Towarzystwa Pomocy dla Szkoły Handlowej w Lublinie. W 1904 roku został prezesem Rady Opiekuńczej Szkoły Handlowej w Lublinie. Zasłużył się przy budowie placówki przy ulicy Bernardyńskiej. Należy tu wspomnieć, że była to pierwsza szkoła w Królestwie Polskim, która otrzymała od cara pozwolenie (23 X 1905)  na nauczanie w języku polskim.

Vetter był też członkiem Lubelskiego Towarzystwa Dobroczynności. Założył Kasę Pożyczkową Przemysłowców Lubelskich oraz był członkiem Towarzystwa Kredytowego Miejskiego. Świadczył datki pieniężne na starców i kaleki, wspomagał też niezamożnych uczniów Szkoły Handlowej. Wraz z bratem Julianem założył szpitalik dla dzieci przy ul. Poczętkowskiej 11, dziś Staszica – ku pamięci swojej zmarłej siostry Karoliny z Vetterów Brodowskiej.

Zmarł 22 grudnia 1907 roku. Został pochowany na cmentarzu ewangelickim w Lublinie przy ul. Lipowej.

Bibliografia:

Słownik biograficzny miasta Lublina. T. 1 / pod red. Tadeusza Radzika, Jana Skarbka i Adama A. Witusika, Lublin 1993.

H. Wyszyński, Zarys historii Szkół im. A. i J. Vetterów w Lublinie, Lublin 2006 [http://zsek.lublin.eu/prace/zarys_historii%20_szkol.pdf – dostęp styczeń 2020]

Tygodnik Ilustrowany, 1908 nr 1, [https://bcul.lib.uni.lodz.pl/dlibra/publication/101/edition/66 – dostęp styczeń 2020]

Ziemia Lubelska, 1907 nr 214, [https://polona.pl/item/ziemia-lubelska-r-2-no-214-28-grudnia-1907,MTc1MjI4NjE/0/#info:metadata – dostęp styczeń 2020]


Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ostatnie wpisy