W ostatnim czasie opisywałem budowę jednego z bardziej znanych obiektów komunikacyjnych w Lublinie (zobacz).
22 października 1928 roku odbyła się niezwykła, patriotyczna uroczystość kolejowa, podczas której poświęcono i dokonano otwarcia nowego wiaduktu nad ówczesną ulicą Bychawską. Przybyli na nią znamienici goście, jak p. minister komunikacji RP Alfons Kuhn, jego sekretarz G. Rożałowski, inż. Wołkanowski oraz dyrektorowie departamentów: inż. A. Ciechanowiecki z sekretarzem E. Turskim, dr A. Gałecki, naczelnik Stopczyński, inż. Szczygliński, inż. Genello, naczelnik Gubrynowicz i inni.
Był też wiceprezes Najwyższej Izby Kontroli Państwa inż. Z. Rugiewicz i grupa dziennikarzy warszawskich. Przybył też wojewoda lubelski Antoni Remiszewski, prezes dyrekcji radomskiej inż. S. Andrzejewski i liczni przedstawiciele miejscowych władz.
Na uroczystości dotarli też przedstawiciele lokalnych władz wojskowych: dowódca O. K. Lublin gen. Jung, pułk. szt. gen. Koc, ppłk. szt. gen. Szystowski, pułk. Wierzuchowski, kat. szt. gen. Kajzer i inni.
Poświęcenia obiektu dokonał biskup Fulman, który po tym wygłosił płomienne przemówienie o znaczeniu wiaduktu dla dalszego rozwoju miasta. Inż. S. Andrzejewski zdał sprawozdanie z budowy, zaznaczając, iż była ona konieczna, bo szyny przebijały jedną z najruchliwszych ulic Lublina, co stanowiło duże zagrożenie w ruchu lądowym. Po tym przemówieniu minister Kuhn otworzył wiadukt.
Źródło:
„Przegląd Komunikacyjny”, 1928 nr 27, [https://polona.pl/item/przeglad-komunikacyjny-organ-informacyjny-poswiecony-sprawom-komunikacji-wydawnictwo,Njc5MDY4MDg/0/#info:metadata – dostęp styczeń 2020]
Dodaj komentarz