Henryk Woliński – XIX-wieczny prezydent Lublina

Na obrzeżach Wrotkowa, jest taka przylegająca do ulicy Zemborzyckiej droga, którą niedawno nazwano imieniem Henryka Wolińskiego.

Jak się okazuje był on prezydentem Lublina w latach 1868 – 1886. Z wykształcenia prawnik, abiturient szkoły średniej w Łukowie. Po odbyciu kursów prawniczych w Warszawie, pracował w charakterze aplikanta sądowego. W 1846 roku w guberni permskiej podjął służbę w armii carskiej. W 1862 roku awansował do rangi kapitana.

Kiedy zwolnił się z wojska został rewizorem Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu w Hrubieszowie, a potem w Lublinie. Przez pewien krótki czas był pełnomocnikiem naczelnika powiatu puławskiego.

W 1868 roku, jak się potem okazało na aż 18 lat, objął urząd prezydenta Lublina. Wykazał się dużą dbałością o estetyczny wygląd miasta oraz rozwój gospodarczy.

Podczas prezydentury Henryka Wolińskiego poszerzono i wyprostowano Krakowskie Przedmieście i ulicę Zamojską. Rozpoczęto prace przy regulowaniu ulicy Żmigród. Zrewitalizowano Stare Miasto niwelując i plantując ulicę Rybną i Nadstawną. Poszerzono wjazd z ulicy Kowalskiej na Podzamcze. Wyznaczono ulicę Gubernatora Liszyna (potem zwaną Gubernatorską, dziś Kościuszki) oraz Ogrodową. Na wielu ulicach pojawiły się twarde nawierzchnie. Pokryto szosą ulicę Kalinowszczyzna oraz odcinek łączący plac Bychawski z Dworcem Kolejowym.

Zabudowano ulicę Szpitalną (Kołłątaja), Kapucyńską, Zamojską, Ewangelicką, Bonifraterską, Gubernatorską oraz częściowo: Początkowską (Staszica), Czechowską (3-Maja) i Cmentarną (Lipową). Odrestaurowano również liczne skwery.

Za jego prezydentury odrestaurowano Bramę Krakowską i Trynitarską, uporządkowano cmentarz na Lipowej i wybudowano tam Dom Pogrzebowy. Zamieniono też oświetlenie naftowe na gazowe (ustawiono 238 latarni). Wolińskiemu zawdzięczamy również powstanie straży pożarnej (1874).

Poza tymi dokonaniami, angażował się w pomoc najuboższym. Został członkiem Rady Głównej Opiekuńczej w Lublinie.

Po ustąpieniu ze stanowiska przeniósł się do Puław, gdzie został rejentem powiatowym. Zmarł 2 lipca 1895 roku. Pochowano go na cmentarzu katolickim przy ulicy Lipowej.

Źródło:

Bronisław Mikulec: Henryk Woliński. W: red. Tadeusz Radzik, Adam A. Witusik i Jan Ziółek: Słownik Biograficzny Miasta Lublina. T. 2. Lublin: Wydawnictwo UMCS, 1996, s. 340–341.