Ulica Rybna

Wesprzyj portal, udostępniając znajomym:

Idąc od strony Bramy Krakowskiej, na lewo od Rynku skręcamy w uliczkę, zaczynającą się półkolistą bramą. To brama i ulica Rybna.

Historia samej Bramy Rybnej zaczyna się około 1448 roku. Została zbudowana przez właścicieli dwóch sąsiadujących ze sobą kamienic przy Rynku 5 i Grodzkiej 2. W czasie renesansu dodano jej okazałą attykę. Niestety ze względu na zły stan techniczny została rozebrana w 1863 roku. Została odbudowana dopiero podczas prac renowacyjnych na Starym Mieście w 1954 roku na X-lecie PRL.

W miejscu ulicy Rybnej istniał wąwóz, który został zasypany. Początkowo nosiła ona nazwę Łaziennej. Według zapisków z 1525 roku istniała tam łaźnia wójtowska, przeznaczona dla mieszkańców miasta. Była tam też wytwórnia wosku. Miano Rybnej uzyskała przy końcu XVI wieku.

Ulica Rybna ma kształt łuku, który kończy się placem przy dawnym murze miejskim i furtą Rybną. Na owym placu zbierał się targ rybny. Furta Rybna pełniła funkcję odpływową. To przez nią wypływały nieczystości zarówno z targu jak i domów miasta. Ten kanał odpływowy kierował wprost na łąki rzeki Czechówki.

Tutaj również w XVI wieku znajdował się, zarządzany przez lubelskiego kata – lupinar, czyli dom publiczny, gdzie bezpłatny wstęp mieli rajcy miejscy.

Bibliografia:

I. Kowalczyk, Zwiedzamy Lublin. Przewodnik, Lublin 2011.

H. Gawarecki, Cz. Gawdzik, Lublin i okolice. Przewodnik, Warszawa 1980.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *