Ciekawe obowiązki strażaków w pierwszych latach niepodległości

Wesprzyj portal, udostępniając znajomym:

Pożary jak wiadomo nie zdarzają się zbyt często. I ten czas, kiedy strażacy nie wyjeżdżają spędzają na różnego typu aktywnościach. Nie inaczej było w drugim dziesięcioleciu XX wieku.

Po wejściu Austriaków do Lublina w 1916 roku, w mieście nastały nowe porządki. To od tego czasu ustanowiono dyżury funkcjonariuszy w teatrach i kinach. Za taką usługę miasto pobierało opłatę, którą dzieliło ze strażakami. Specjalnie na okoliczność służby w teatrze, komendant lubelski polecił przerobić strażackie mundury.

W ciągu całego 1917 roku funkcjonariusze pełnili wartę w wielu lubelskich instytucjach kultury: w Teatrze Wielkim (Osterwy) oraz w Teatrze „Miniatura”. Strażacy dyżurowali także w pięciu kinoteatrach: Panteonie, Bristolu, Louvre, Oazie i Wenus oraz Teatrze Letnim Rusałka. Na przykład w Teatrze Wielkim w dni powszednie, dyżur trwał od godziny 17.00, w dni świąteczne od 15.00 do 23.00. Dyżurowało tam 5 funkcjonariuszy. Stan ten trwał do roku 1920, kiedy tą służbę przekazano Lubelskiej Ochotniczej Straży Pożarnej.

Innymi powinnościami, były szeroko pojęte obowiązki związane z prewencją. Chociażby było to sprawdzanie drożności i stanów kominów, ale także ogólnych stanów budynków.

W 1923 roku decyzją prezydenta p. Szczepańskiego wydano polecenie by sprawdzić czy Teatr Wielki jest bezpieczny dla publiczności. W skład komisji weszli: inż. Smoluchowski, inż. Wasilewski, komendant straży ogniowej miejskiej Galant, technik budownictwa miejskiego Świechowski i komendant straży ogniowej ochotniczej – Lecewicz. Komisja zebrała się 22 grudnia celem sprawdzenia urządzeń przeciwpożarowych. Stwierdziła niedomagania instalacji oświetleniowej teatru. Głównym zarzutem był także brak właściwego nadzoru nad infrastrukturą. Drewniany balkonik polecono zamienić na balkonik z materiału ogniotrwałego. Rekwizyty miały się znaleźć w szopie na dziedzińcu placówki.

Lubelska Straż prowadziła także kursy pożarnicze. Pierwsze takie szkolenie w dniach 28 stycznia – 6 lutego 1920 roku było dla kandydatów na strażaków spoza Lublina. Brało w nim udział 56 osób. Następne odbyło się w 1922 roku, które zakończyło się rozdaniem dyplomów.

Źródło:

Stanisław Dziwisz, Lubelska Straż Pożarna 1873 – 1945, Lublin 2010.

Głos Lubelski, 1923 nr 353, [http://bc.wbp.lublin.pl/dlibra/doccontent?id=18871 – dostęp listopad 2022]

Jedna odpowiedź do „Ciekawe obowiązki strażaków w pierwszych latach niepodległości”

  1. Awatar Paweł Porębski
    Paweł Porębski

    Naprawę ciekawe

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *