Jakoś tak w maju roku 1972 rozpoczęto pierwsze prace społeczne przy budowie Zalewu Zemborzyckiego. Początkowym zadaniem było usypanie wału ziemnego, na którym miała rosnąć trawa. Do udziału w tym przedsięwzięciu zgłosili się uczniowie szkoły zawodowej LFMR, pracownicy Lubelskiego Przedsiębiorstwa Surowców Wtórnych oraz Lubelskich Zakładów Przemysłu Skórzanego. Przystąpiła do nich także młodzież z Zakładu Doskonalenia Zawodowego, pracownicy GRACJI, a także Lubelski Okręg Lasów Państwowych.
Kolejne grupy uczestniczące w tym przedsięwzięciu to pracownicy LSS, FSC, WZGS, zakładów młynarskich. Z każdym dniem prace społeczne były rozszerzane. Jednakże nie obyło się bez zgrzytów. Takie były chociażby przejściowe problemy organizacyjne co do uczestnictwa młodzieży maturalnej w pracach społecznych.
W 1956 roku na powojennej Alma Mater – Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej pracownik naukowy Katedry Systematyki i Geografii Roślin Kazimierz Bryński, wymyślił rekreacyjne jeziorko koło Lublina. Do prac przystąpiono kilka lat później, co jakiś czas je wstrzymując. Ostatecznie wznowienie budowy nastąpiło w 1972 roku i już po 2 latach można było się cieszyć nowym terenem do spędzania wolnego czasu. Obiekt przekazano do użytkowania 16 lipca 1974 roku. Datę upamiętniono na granitowej kolumnie na skraju grobli przed ośrodkiem „Marina”.
Źródła:
Kurier Lubelski, 1972 nr 115 [ https://biblioteka.teatrnn.pl/dlibra/publication/80288/edition/78693/content – dostęp sierpień 2024]
Dodaj komentarz