W tym roku świętujemy stulecie Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (PAKP). Ale czym tak naprawdę jest PAKP i dlaczego jego historia wydaje się stosunkowo „młoda”, skoro cerkwie istnieją w Polsce od wieków?
Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny to niezależny Kościół prawosławny, który nie podlega innym jurysdykcjom prawosławnym. Jego powstanie w 1924 roku było odpowiedzią na rosnącą potrzebę autonomii religijnej w niepodległej Polsce. Choć decyzja o jego utworzeniu zapadła na Soborze w Warszawie, pełne uznanie przez patriarchat ekumeniczny Konstantynopola nastąpiło dopiero w 1948 roku.
Na czele PAKP stoi Metropolita Warszawski i całej Polski. Kościół dzieli się na diecezje zarządzane przez biskupów, a główna siedziba mieści się w Warszawie. Ważne ośrodki religijne znajdują się także w innych częściach kraju, w tym w Lublinie.
Lublin, miasto o bogatej historii religijnej, pełni ważną rolę dla PAKP. Jednym z najważniejszych zabytków prawosławnych w regionie jest Cerkiew Przemienienia Pańskiego, zbudowana na początku XVII wieku (dokładnie w 1607 roku). To tutaj odbywają się regularne nabożeństwa oraz najważniejsze uroczystości religijne.
Lublin ma aktywną wspólnotę prawosławną, która angażuje się w liczne inicjatywy religijne, społeczne i kulturalne. Kościół w mieście prowadzi działalność charytatywną oraz edukacyjną, promując prawosławne dziedzictwo w Polsce.
fot. Tomasz Zugaj / Wikipedia
