Kraśnik Fabryczny w roku 1993 to miejsce pełne specyficznego, industrialnego klimatu, a jednocześnie rozkwitającej społeczności, która tworzyła charakter dzielnicy.
Rok 1993 to wciąż czas intensywnych zmian po okresie transformacji ustrojowej. Kraśnik Fabryczny, silnie związany z przemysłem metalowym, nadal był znany przede wszystkim ze swojej Fabryki Łożysk Tocznych, która miała ogromny wpływ na lokalny rynek pracy. Wiele rodzin utrzymywało się właśnie dzięki pracy w fabryce, a jej rytm wyznaczał tempo życia całej dzielnicy. Wówczas można było wyczuć ducha „nowej Polski” – powolne próby odcięcia się od PRL-owskiej przeszłości, choć sporo elementów z tamtego minionego okresu jeszcze funkcjonowało.
Na osiedlu życie toczyło się wokół bloków. To tutaj sąsiedzi znali się wzajemnie jak rodzina. Często spotykali się na klatkach schodowych, a dzieci gromadziły się na podwórkach, gdzie królowały gry podwórkowe, które nie potrzebowały niczego poza kawałkiem chodnika i kredą: klasy, kapsle czy „zośka” to ulubione rozrywki młodych mieszkańców. Późnym wieczorem starsi mieszkańcy siadywali na ławkach, wymieniając się plotkami i życiowymi historiami.
Źródło:
Kanał:
