Łuków, położony w malowniczej dolinie rzeki Krzny na Podlasiu, to miasto z bogatą przeszłością, które w latach 20. XX wieku liczyło około 15 tysięcy mieszkańców. Historia tej miejscowości sięga głęboko w przeszłość, a jej początki związane są z wydarzeniami XIII wieku. Jak głoszą legendy, miasto zostało odbudowane po najeździe Tatarów za panowania Bolesława Wstydliwego, a sam władca miał być uznawany za jego założyciela.
W czasach panowania dynastii Sasów Łuków stał się miejscem osiedlania pijarów, którzy wybudowali wspaniały kościół i klasztor – dziś nieistniejący. Miasto szczyci się jednak obecnością dwóch kościołów: jednego popijarskiego, a drugiego pobernardyńskiego. W tym drugim znajduje się cudowna figura Pana Jezusa Miłosiernego.
Łuków zapisał się również na kartach historii zrywów niepodległościowych. W czasie powstania styczniowego miejscowa ludność aktywnie wspierała ruch oporu, o czym świadczą liczne mogiły z tego okresu pod wsią Gręzówką. W samym centrum Łukowa znajduje się dom, w który mieszkańcy wskazywali jako ten, w którym mieszkał dowódca powstańców – ksiądz Stanisław Brzózka, który zmarł w 1865 roku. Społeczność łukowska, pamiętając o zasługach powstańców i ich walce o wolność, ufundowała pomnik ku ich czci. Uroczyste odsłonięcie pomnika miało miejsce 22 stycznia 1926 roku, co upamiętnia bohaterstwo i oddanie tych, którzy z narażeniem życia stawiali opór zaborcom.
Ziemia łukowska wydała wielu znakomitych mężów. W Woli Okrzejskiej urodził się wielki polski powieściopisarz Henryk Sienkiewicz, a w szkole łukowskiej edukację pobierał myśliciel Bronisław Trentowski. W XVIII wieku pracował tu także znany przyrodnik Krzysztof Kluk, a w Szaniach-Poniatach przyszedł na świat humorysta Klemens Junosza.
Źródło:
