W roku 1941 mieszkańcy Lublina zyskali nową przestrzeń rekreacyjną – skwer przy ulicy Krakowskiej, tuż przy kościele Ewangelickim. Było to jedno z pierwszych większych założeń zieleni miejskiej w centrum miasta, które miało poprawić estetykę oraz jakość życia mieszkańców. Skwer ten, zajmujący 6 tysięcy metrów kwadratowych, został starannie zagospodarowany i stał się popularnym miejscem wypoczynku oraz spotkań.
Projekt realizowano z dużą dbałością o detale. W ramach prac posadzono aż 600 krzewów róż, które zapewniały kolorystyczne akcenty, oraz 3000 krzewów ozdobnych, co dodawało całemu terenowi elegancji. Dodatkowo, dla zachowania trwałej zieleni, wysiano aż 140 kilogramów trawy, co zapewniło skwerowi gęsty i zadbany trawnik. Wokół ustawiono dwanaście ławek, umożliwiających wygodny odpoczynek oraz podziwianie okolicy. Już od momentu powstania skwer cieszył się dużą popularnością, co pokazuje, jak bardzo taka przestrzeń była potrzebna lokalnej społeczności.
Inwestycje w zieleń miejską w 1941 roku
W 1941 roku lublinianie mogli zaobserwować szeroko zakrojone prace nad poprawą estetyki terenów zielonych w całym mieście. W parku miejskim, który już wtedy pełnił ważną rolę rekreacyjną, przeprowadzono modernizację alejek na powierzchni 2000 metrów kwadratowych, wzmacniając ich nawierzchnię. Rozpoczęto także plan przebudowy parku, który miał uwzględniać najnowsze koncepcje urbanistyczne i sztuki ogrodniczej tamtych lat. Były to działania, które miały podkreślić rolę zieleni w kształtowaniu przestrzeni miejskiej i zdrowiu publicznym.
Jednocześnie, na ulicy Ogrodowej przeprowadzono prace mające na celu poprawę estetyki i funkcjonalności – urządzone zostały krawężniki i trawniki na kolejnych 2000 metrach kwadratowych. Z kolei park Bronowicki, również kluczowy punkt na mapie miejskiej zieleni, doczekał się pielęgnacji i pierwszych zmian strukturalnych w układzie.
Źródło:
