W 1924 roku Lublin zmagał się z poważnymi trudnościami w zakresie szkolnictwa powszechnego. Brak odpowiednich pomieszczeń sprawiał, że sytuacja była wręcz katastrofalna, a poprawa stanu szkolnictwa była jednym z priorytetów miasta. Wykończenie budynku szkolnego na Kośminku oraz jego uroczyste oddanie do użytku stało się ważnym krokiem w kierunku rozwoju edukacji w Lublinie.
Uroczystości otwarcia
Dzień otwarcia szkoły na Kośminku obchodzono niezwykle uroczyście. Rozpoczęto go o godzinie 9:00 Mszą Świętą odprawioną w kościele na Bronowicach przez ks. kanonika Szeleźniaka. W nabożeństwie uczestniczyli uczniowie, nauczyciele, rodzice oraz liczni goście, w tym przedstawiciele władz szkolnych, miejskich i prasy. Wśród obecnych znaleźli się m.in. prezydent miasta Szczepański, wizytator Kazimierz Juszczakowski, inspektor Kowsliszyn, a także ławnicy Ślaski i Skarżyński oraz inżynier Kędzierski.
Po nabożeństwie zaproszeni goście udali się do nowo wybudowanego budynku szkoły, który został poświęcony przez ks. Szeleźniaka. Następnie wszyscy zebrali się w udekorowanej sali gimnastycznej, gdzie miała miejsce uroczysta inauguracja.
Przemówienia i podziękowania
Uroczystość rozpoczął ks. kanonik Szeleźniak, który w imię hasła „Z Bogiem i Narodem” zachęcał do ciężkiej pracy i życzył sukcesów nowej szkole. Kolejno przemawiał prezydent miasta Szczepański, który wspominał o trudnościach towarzyszących budowie szkoły, dziękując wszystkim zaangażowanym w to przedsięwzięcie. Następnie oficjalnie przekazał budynek do użytku za pośrednictwem przewodniczącego Rady Szkolnej miasta Lublina, pana dyrektora Brydy, oraz kierownika nowo otwartej szkoły XV, pana Brodzkiego.
W dalszej części uroczystości głos zabierali także: dyrektor Bryda w imieniu Rady Szkolnej, przedstawiciel rodziców uczniów pan Więckowski, reprezentant nauczycielstwa powszechnego miasta pan Siekierzyński oraz nauczyciel szkoły XV pan Lewandowski. Wszyscy wyrażali wdzięczność oraz życzyli owocnej pracy nauczycielom i uczniom w nowym budynku.
Symboliczne zakończenie
Uroczystość zakończono odśpiewaniem „Roty” Marii Konopnickiej oraz zwiedzaniem sal szkolnych przez rodziców i gości. Pomimo powszechnej radości, wśród rodziców dało się słyszeć głosy niepokoju związane z przyszłością szkoły. Wskazywano na potrzebę dokończenia niektórych prac, takich jak instalacja elektryczna czy budowa boiska, by zapewnić uczniom odpowiednie warunki przed nadchodzącą zimą.
Źródło:
