Budynek przy ulicy Grodzkiej 2 w Zamościu ma ciekawą historię sięgającą XVII wieku. W drugiej ćwierci XVII wieku ormiański mieszczanin Werterem Kirkorowicz ufundował budowę pięciu kamienic, które następnie przekazał na rzecz kościoła ormiańskiego. Już pod koniec tego stulecia źródła historyczne wskazują, że budynki były w złym stanie technicznym.
W XVIII wieku kamienice przeszły w użytkowanie wojska, a w pierwszej ćwierci XIX wieku poddano je gruntownej przebudowie. Prace obejmowały scalenie budynków w jeden kompleks, ujednolicenie elewacji oraz adaptację obiektu na koszary wojskowe przeznaczone dla 120 żołnierzy.
Był to budynek piętrowy, 13-osiowy, rozciągający się pomiędzy ulicami Grecką i Łukasińskiego. Koszary te należały do większego zespołu wojskowego, obejmującego obszar między ulicami Grodzką, Grecką, Pereca i Łukasińskiego. Co ciekawe, część koszar powstała na terenie dawnego kościoła ormiańskiego, który istniał tu wcześniej.
Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1919 roku w budynku stacjonowała komenda uzupełnień, odpowiedzialna za rekrutację wojskową. Następnie, w 1938 roku, otwarto tam Hurtownię Kolonialną oraz sklep żelazny Urbanowskiego, który znajdował się w narożniku budynku przy ulicy Greckiej.

Lata powojenne i współczesność
Po II wojnie światowej budynek zaczął pełnić funkcje mieszkalne i handlowe. W tym okresie działały tam różne sklepy, w tym popularny „Dom Towarowy”. W latach 90. budynek przeszedł renowację, po której w 1993 roku ulokował się tam bank PKO SA.
Pomimo zmian w przeznaczeniu, w architekturze budynku do dziś można dostrzec elementy jego dawnych funkcji – zwłaszcza długie korytarze i kolebkowo-krzyżowe sklepienia, które są pozostałością po oryginalnej strukturze koszarowej.

Znaczenie historyczne
Budynek przy Grodzkiej 2 to ważny element historii Zamościa, który przez wieki pełnił różne funkcje – od mieszkalnych, przez wojskowe, aż po handlowe i usługowe. Jest doskonałym przykładem adaptacji architektury miejskiej do zmieniających się potrzeb mieszkańców i dynamicznych dziejów miasta.
Źródło: