Gwara Lubelska

– popularne określenie amanta, poch. Lwów, występuje na Lubelszczyźnie

oznaczało adwent i było charakterystyczne dla Lublina;

elegancki, od Bełżyc

alkierz

człowiek niezgrabny, rzecz niezgrabna (Lublin);

płacić, gw. uczniowska

sok z tytoniu, gryziony tytoń

lubiący dużo mówić

– kłamstwo

– brzuch

garnek źelazny

barwinek

„Pod winem, pod zieleneńkim barwinem”,

tym wyrażeniem w Lublinie określano więzienie, kryminał; ponadto powiadano „Wojuj, wojuj, chcesz iść do baśki”; prawdopodobnie tym osobliwym imieniem określano basztę na Zamku Lubelskim;

dziecko; „Trzeba jej dać na garnuszek, | Bo jej zbije bębełuszek”,

drążek do mącenia wody podczas łowienia ryb sakiem (Ponikwoda);

drążek do mącenia wody podczas łowienia ryb sakiem (Babin)

– obrażać drugą osobę

z umiarkowania, bez ustanku

mogący wiele objąć, np. „bierna łyżka”;

ręka, gw. uczniowska

nazwa wołu

botwina,

„Nie dobrä botwinina, nie dobra,
Nie solona, nie pieprzona, ni drobna”.

siostra

brat

gęste błoto;

chleb razowy (Lublin);

wzrastać bujnie do góry, stąd wybujały; Na Ponikwodzie śpiewano na weselach:

„Oj wino, wino zielonusieńkie * Do góry jej się buiło”

bursztyn; Na Ponikwodzie powiadano:

„Trza jej dać na bursztyny, * Żeby miała ładne syny.”;

zdr. Cecylia

czepek (Babin)