Sklep

Konto

Gwara Lubelska

Dziad

prawiący przemowę, orację w obrzędzie weselnym

Miejscowość: Abramowice

Jadwienta (od Jadwent)

adwent w liczbie mnogiej; „to było jeszcze w jadwienta” (Abramowice);

Miejscowość: Abramowice

Jarchać się

kłócić się, drzeć się z kimś (Abramowice); jargać się, jargolec se;

Miejscowość: Abramowice

jarchaó się

kłócić się, drzeć się z kim; por. B. 92: jargać się iIII, 392: jargolec se.

Miejscowość: Abramowice

Kołpakowata capka

czapka barankowa wysoka (Abramowice);

Miejscowość: Abramowice

kołpakowatd capka

czapka barankowa wysoka

Miejscowość: Abramowice

Łachać

biegać, latać bez celu; „łachas, bestyjko, łachas i nie mozes się nałachać”, (Abramowice);

Miejscowość: Abramowice

łdchać

biegać, latać bez celu: „łachas, bcstyjo, łachas i nie mo- zes sie nałachać”

Miejscowość: Abramowice

Małocha

przezwisko nadawane wałkującym, tj. nie wymawiającym głoski ł; wałkonie (Abramowice);

Miejscowość: Abramowice

Mętra

gieometra, geometra (Abramowice);

Miejscowość: Abramowice

metra

gieometra

Miejscowość: Abramowice

Modlitew

modlitwa (Abramowice);

Miejscowość: Abramowice

molocha

przezwisko nadawane wałkującym, tj. nie wymawiają- cym głoski ł, p. wałkoń, mało-wiele, , mało-wiela

Miejscowość: Abramowice, Chmielnik

Stążka

wstążka (Abramowice);

Miejscowość: Abramowice

stązlca

wstążka, : „Spodobały mi się na dziewczynie stążki”pśń.; stnpka; stązecka; por.nieuż., 31, 146, nr. 281: stęga.

Miejscowość: Abramowice, Kamionka

szastać, siastać

mówić z waszecia w przeciwstawieniu do ma- zurzenia: „gadania z mazowiecka”; „podasuymsta- wem szastają”

Miejscowość: Abramowice, Sadurki

Tąpol

topola (Abramowice); tąpola, (Ponikwoda): („Tu mówią tąpola, bo tu mówią więcej z mazowiecka”, Lublin) – topola; tompola, tompolika – zdrobniale: „Między dwóma tąpolikami * Siała Marysia ziele”, pieśń weselna (Ponikwoda);

Miejscowość: Abramowice, Lublin, Ponikwoda

tartuchy

prażuchy, Poznańskie. tapol; tąpola, („Tu mówią tąpola, bo tu mówią więcej

Miejscowość: Abramowice

Wałkón

przezwisko nadawane wałkującym albo wałkoniącym, tj. niewymawiającym głoski ł, (Abramowice);

Miejscowość: Abramowice

wałkón, od Bych.; wałkoń

przezwisko nadawane wałkującym al. wałkoniącym, tj. niewymawiającym głoski ł, wałkować

Miejscowość: Abramowice

wałkonić

podwałczyć, nie wymawiać głoski ł; „wrzynicach wałkują (wałkonią), mówią by«o”, zówek

Miejscowość: Abramowice, Zakrzówek

Wałkować

wałkonić  – podwałczyć, nie wymawiać głoski ł; „w Skrzynicach wałkują (wałkonią), mówią bylo”, (Abramowice);

Miejscowość: Abramowice

Wiskont

biskup; (Abramowice);

Miejscowość: Abramowice

Zołmirz

żołnierz, (Abramowice);

Miejscowość: Abramowice

W tym miesiącu wspierają Nas:

Wyrażenia owe zostały zebrane i opisane głównie z artykułu pt. „Przyczynki do nowego słownika języka polskiego” autorstwa Rafała Lubicza, znajdującego się w „Pracach Filologicznych” T. IV, z. 1. z 1892 roku. Praca ta zawierała zbiór prowincjonalizmów z Kujaw, Kaliskiego, Kieleckiego, Lubelskiego, Podlasia i Łomżyńskiego.  Wypisano słowa odnoszące się do gwary lubelskiej, odnoszącej się nawet do dzielnic miast i innych miejscowości naszego powiatu.

Drugą publikacją z Lublina jest „Gwara uczniowska w Lublinie” autorstwa Franciszka Gucwy. Materiał został zebrany w kilku szkołach męskich w latach 1935 – 1937.