Grudzień 1830 – styczeń 1830 – w czasie powstania listopadowego zajęto klasztor powizytkowski (obecnie jest to ulica Kołłątaja) w celu zorganizowania tam szpitala. Kolejny szpital został ulokowany w zabudowaniach klasztoru karmelitów przy rogatkach lubartowskich (obecnie szpital kliniczny przy ul. Biernackiego). Na szpital przeznaczono również pałac popijarski (Narutowicza 4), gdzie mieściła się szwalnia 3 Pułku Piechoty. Nowe pomieszczenia zapewniły dodatkowo 700 miejsc dla chorych i rannych żołnierzy.
1929 – nowe przedsiębiorstwo Miejska Komunikacja Autobusowa uruchomiło 2 linie autobusowe A i B3, w oparciu o tabor złożony z 6 autobusów marki „Skoda”. Linia A miała kursować od Dworca do Koszar i odwrotnie, natomiast linia B od Dworca do Kalinowszczyzny i odwrotnie.
1951 – oddano do użytku parter „Centrofarmu” w Lublinie; Wojewódzką Stacją Pogotowia Ratunkowego P.C.K. w Lublinie zaczął zarządzać Wojewódzki Wydział Zdrowia.
1959 – zarządzeniem Miejskiej Rady Narodowej Rury w całości znalazły się w granicach miasta
