Założony 20 września 1979 roku z inicjatywy pracowników Kombinatu Budownictwa Górniczego „Wschód”, klub z małego, 20-tysięcznego miasteczka, stał się rozpoznawalny w całym kraju, a jego osiągnięcia odbiły się echem również za granicą.
Wszystko zaczęło się od decyzji grupy pracowników, którzy postanowili stworzyć drużynę piłkarską i zgłosić ją do rozgrywek ligowych. W wyniku konkursu nazwę klubu ustalono jako Górniczy Klub Sportowy „Górnik” Łęczna. Pierwsza drużyna piłkarska, pod wodzą trenera Andrzeja Zacharego, rozpoczęła zmagania w sezonie 1979/1980, awansując z klasy B do klasy A, a następnie do klasy okręgowej.
Rok 1981 przyniósł powstanie sekcji zapasów i brydża sportowego. Sekcja zapaśnicza, założona przez Józefa Piotrowskiego, szybko zdobyła uznanie, odnosząc sukcesy zarówno w zawodach regionalnych, jak i ogólnopolskich. Z kolei sekcja brydża sportowego, założona przez Jerzego Trykę, potrzebowała kilku lat na ustabilizowanie składu, ale wkrótce osiągnęła poziom ogólnopolski, zdobywając wicemistrzostwo Polski.
W latach 80. klub dynamicznie się rozwijał, wprowadzając nowe sekcje i odnosząc kolejne sukcesy. W 1984 roku piłkarze Górnika awansowali do III ligi po zwycięskim meczu barażowym. Kolejne sezony przyniosły ambitną walkę o awans do II ligi, co udało się osiągnąć w sezonie 1987/88. Był to przełomowy moment dla klubu, który stał się jednym z reprezentantów wschodniej Polski na wyższym szczeblu rozgrywek.
Sekcja zapasów również odnosiła znaczące sukcesy. Zawodnicy, tacy jak Mariusz Rudny i Jerzy Kościuk, zdobywali medale na Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży oraz międzynarodowych turniejach. W 1987 roku trzech zapaśników Górnika zostało powołanych do kadry narodowej.
Rok 1988 był wyjątkowy dla siatkarzy Górnika. Wygrali ligę regionalną, a później, po udanych barażach, awansowali do II ligi. W tamtym czasie podstawowymi zawodnikami drużyny byli m.in. Jacek Kaczmarek, Zbigniew Bartkiewicz i Andrzej Guz.
