Historia wsi Świdniczek rozpoczyna się w połowie XV wieku, kiedy to miejscowość była znana pod nazwą Świdnik Koniński. Jest to wieś położona w powiecie lubelskim, należąca do gminy Wólka i parafii Kalinowszczyzna. W tamtych czasach, obok Świdnika Dużego i Świdnika Małego, wykształciła się trzecia nazwa – Świdniczek, odnosząca się do kolejnej, sąsiedniej wioski.
Wczesna historia Świdniczka jest ściśle związana z kościołem, gdyż wieś pojawia się w źródłach jako posiadłość kościelna. Pierwszym znanym dziedzicem był Jan, biskup chełmski, który prawdopodobnie nadał miejscowości nazwę Biskupie, odnotowaną w 1529 roku. Wiek XV i XVI to czas, kiedy miejscowi prebendarze, a następnie mansjonarze, otrzymywali dziesięcinę snopową o wartości 4 grzywien.
W XVII wieku Świdniczek wszedł w skład Ordynacji Ostrogskiej, a w 1771 roku tereny te były własnością (lub dzierżawą) Marianny z Zielińskich Pułaskiej, która opłacała z nich kwarty i hiberny, stanowiące formę podatków i danin.
W 1827 roku, podczas jednego z pierwszych dokładniejszych spisów, w Świdniczku zanotowano 15 domów, które zamieszkiwało 101 osób. Współcześnie Świdniczek, wraz ze Świdnikiem Dużym i Małym, tworzy jeden kompleks mieszkalny, oddzielony od miasta Świdnika drogą mełgiewską.
Nazwa Świdniczek, podobnie jak innych miejscowości z tej grupy, wywodzi się od rośliny zwanej świdwą, rosnącej na terenach wilgotnych i nadwodnych, co idealnie wpisuje się w położenie wsi w nizinnej i podmokłej Niecce Świdnickiej.
Źródła:
Poznaj historię lotniczego miasta [https://www.historia.swidnik.net/historia-terenu?page=1 – dostęp marzec 2024]
Świdniczek [https://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Awidniczek – dostęp marzec 2024]