Podwaliny dzielnicy willowej Ponikwoda

Plany zabudowy Ponikwody domkami jednorodzinnymi pojawiły się już w 1930 roku. Wówczas te tereny miały tworzyć swoiste miasto-ogród.

Niegdyś Ponikwoda była folwarkiem miejskim, dzierżawionym przez przez niejakiego p. Michałowskiego. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1426 roku. Wiadomo, że należała wówczas do szlachcica Bogusza. Około roku 1453 przeszła w ręce starosty lubelskiego – Jana Szczekockiego z Wojciechowa.
W 1470 r. właścicielem Ponikwody staje się obywatel Lublina – Maciej Szklarz. Jego córka Elżbieta, żona Miklasza, odsprzedała posiadłość w 1482 r. radzie miejskiej Lublina.

Później folwark znów stał się prywatną własnością. Na początku XIX w.  Ponikwoda znalazła się w granicach administracyjnych miasta, stając się przedmieściem. W tym czasie należała do rodziny Koryznów.

W okresie międzywojennym wykonywano nowe plany zagospodarowania przestrzennego przedmieść lubelskich. W 1930 roku architekt z Lublina Jerzy Siennicki wykonał plan urbanistyczny dawnej wsi Ponikwoda. Projekt dzielił ziemię na parcele budowlane. Ich sprzedażą zaczęło zajmować się Biuro położone w kamienicy przy ul. Krakowskie Przedmieście 58.  Tam też z znajdowały się plany wyżej wymienionych działek.

Żródło:

Ziemia Lubelska, 1930 nr 212 [https://polona.pl/item/17546092/1/ – dostęp październik 2016]

I. Kowalczyk, Zwiedzamy Lublin, Przewodnik, Lublin 2011;