Kamienica, której historia sięga końca XVII wieku, była pierwotnie częścią większego majątku. Znajdowała się tam drewniana zabudowa, która z czasem ustąpiła miejsca murowanym budowlom. Pierwsza wzmianka o murowanej zabudowie na tej działce pochodzi właśnie z tego okresu, kiedy właścicielami byli Korczmińscy. W XVIII wieku nieruchomość przeszła w ręce m.in. rodziny Dankiewiczów, a następnie Zbuskich, którzy w 1728 roku nie dokonali żadnych większych zmian na posesji.
Kamienica doznała poważnych zniszczeń w wyniku pożaru w 1771 roku. W końcu XVIII wieku nieruchomość zakupił Jan Hojne. W rękach jego i jego spadkobierców kamienica została do połowy XIX wieku. W 1846 roku nabył ją Adam Kudelski. Była to wówczas kamienica murowana 1-piętrowa, kryta gontem. W jej pobliżu znajdowały się stajnie oraz drewutnia. W 1852 roku nadbudowano 2 piętro kamienicy, a także postawiono 2-piętrową oficynę boczną i tylną.
W 1889 roku kamienica została przekształcona na Hotel Rzymski, należący do spadkobierców Alberta Ziebsa. Od 1905 roku jedyną właścicielką była Kornelia Żabińska. W okresie międzywojennym funkcjonowała tutaj restauracja Oaza oraz 3 sklepy.
Kiedy Kornelia Żabińska zmarła w 1959 roku majątek został rozdysponowany pomiędzy spadkobiercami.
W 1954 roku była siedzibą klubu dziennikarskiego „Nora”, a od 1991 roku bank PKO.
Remonty odgrywały ważną rolę w utrzymaniu i modernizacji kamienicy. Pierwszy gruntowny remont miał miejsce w 1954 roku podczas adaptacji tylnej i bocznej oficyny na siedzibę klubu „Nora”. Kolejne prace przeprowadzono w latach 1972 i 1980, kiedy dokonano wymiany stropów, stolarki oraz przebudowy klatki schodowej i wnętrz. W latach 80. i 90. przeprowadzono dalsze prace, w tym remont elewacji i dostosowanie oficyny tylnej do potrzeb banku w 1991 roku. Podczas jednego z remontów odkryto także napis „Christian Roter”, który obecnie jest zakryty płytami gipsowymi.
Źródło:
https://zabytek.pl/pl/obiekty/lublin-kamienica-z-oficynami-d-hotel-rzymski
Dodaj komentarz