Twój koszyk jest obecnie pusty!
Publikacja w przygotowaniu: „Rozwój urbanistyczny Lublina w latach 1918 – 1989”. Szczegóły wkrótce.
Na zdjęciu ob. Michał Syburyn, który co drugi dzień, na zmianę z ob. Józefem Bieńczakiem gra stary hejnał lubelski – taki podpis znalazłem pod zdjęciem w jednym z numerów Sztandaru Ludu z 1949 roku. Zdjęcie wykonał Feliks Praszczak.
Melodia lubelskiego hejnału, granego codziennie w południe z Bramy Krakowskiej, jest bardzo stara. Znana była już 800 lat temu.
Hejnał ten dawniej pełnił funkcję sygnału ostrzegawczego w przypadku najazdu nieprzyjaciela na miasto lub z okazji przyjazdu do Lublina jakiegoś możnego pana bądź królewskiego orszaku. Z czasem zaprzestano grania tej tradycyjnej melodii i popadła ona w zapomnienie.
Dopiero w 1937 roku, zupełnie przypadkowo, hejnałowa melodia została odnaleziona w archiwum miejskim. Nuty zostały na nowo skomponowane i obecnie mieszkańcy mogą codziennie słyszeć dźwięki średniowiecznego hejnału, rozbrzmiewające w południe z Bramy Krakowskiej.
Wykonawcą melodii jest ob. Syburyn, który po raz pierwszy zagrał ją na przełomie 1937 i 1938 roku – w noc sylwestrową. Lubelski hejnał rozbrzmiał wtedy w całej Polsce, ponieważ był transmitowany przez Polskie Radio.
Źródło:
Sztandar Ludu : pismo Polskiej Partii Robotniczej, 1949, R. 5, nr 56
Pomagamy
Chcesz zamówić artykuł sponsorowany?
Szukaj ofert na Linkhouse i Whitepress
Obserwuj nas
Dodaj komentarz