Jakiś czas temu pisałem o trudach powojennej budowy szkoły przy ulicy Lipowej, gdzie dziś mieści się V Liceum Ogólnokształcące. Temat traktuję trochę osobiście, ponieważ sam jestem absolwentem tej placówki.
Ale do rzeczy. W 1946 roku stał jeszcze niedokończony gmach, ponieważ budowę rozpoczęto jeszcze w 1938 roku. Tuż przed wybuchem wojny zdążono jedynie pokryć go dachem, lecz na wykończenie zabrakło czasu. W budynku miały się zmieścić dwie szkoły powszechne, dla 1.500 dzieci. W czasie okupacji w budynku znajdował się szpital polowy dla żołnierzy Wermachtu.
I tak w 1946 stały przykryte dachem gołe mury. Miastu dawał się we znaki kryzys mieszkaniowy, nie inaczej było ze szkołami. Były one po prostu przepełnione, a warunki w nich panujące były dalekie od ideału. Gmach nowej placówki stał natomiast pusty już 2 lata i wymagał natychmiastowego wykończenia. Po akcjach społeczeństwa lubelskiego udało się go ukończyć i otworzyć w 1948 roku, o czym informował komunistyczny Sztandar Ludu w artykule o znamiennym tytule „W wykończonym pałacu dla dzieci robotniczych”.
Była to pierwsza szkoła świecka RTPD (Robotniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci). Robotnicy wykonali swoje zadanie przedterminowo. Na początku 1949 roku miało miejsce już tylko urządzanie budynku. Zainstalowane były głośniki, przez które już rozbrzmiewała muzyka. Działała już świetlica i sala rekreacyjna. (na zdjęciach poniżej).
W szkole. gdzie dziś mieści się V Liceum Ogólnokształcące, na dole działała stołówka, gdzie 4 kucharki przygotowywały dla dzieci pożywienie. Wszystko było opłacone ze składek na RTPD. Dzieci otrzymywały w szkole śniadania, obiady z 2 dań i podwieczorek. W czytelni oprócz książek i czasopism w języku polskim, były również w języku rosyjskim – języku naszego ówczesnego Wielkiego Sojusznika.
Klucze do nowej placówki uroczyście wręczył prezydent Lublina, towarzysz Stanisław Krzykała. Zebrani w sali rekreacyjnej goście, wysłuchali płomiennego przemówienia i pionierstwie owej placówki.
Dalej w Sztandarze Ludu czytamy:
Podstawą wychowania będzie tu nauka marksistowsko – leninowska. Każda epoka ma swoje cele i pozostawia pewne ślady. Minęła epoka władców, pozostawiając za sobą piramidy i sfinksa, minął okres feudalizmu i kapitalizmu, pozostawiając za sobą wspaniałe pałace panów. Epoka władzy ludu stawia pałace oświaty i sztuki.
Sztandar Ludu, 1949 nr 1
Źródło:
Sztandar Ludu, 1949 nr 1 [http://bc.wbp.lublin.pl/dlibra/docmetadata?id=25656&from=publication – dostęp maj 2021]
Dodaj komentarz