Żydzi

W 1911 roku na targu za Magistratem (teren między Świętoduską a Lubartowską) pojawił się ciekawy jegomość.

Obok przemysłu spożywczego znaczny był udział Żydów w produkcji mydła i świec w Lublinie.

Chedery istniały w latach 1864-1915, aczkolwiek ich sieć podlegała w poszczególnych latach znacznym wahaniom. Były to religijne szkółki żydowskie.

W czerwcu 1924 roku parafianie z Czwartku złożyli na ręce Starosty protest przeciwko rozszerzeniu cmentarza żydowskiego. O całej sytuacji poinformowali również ND-cki „Głos Lubelski”.

Lublin w II połowie XVI był w pełnym rozkwicie. Gromadzili się tu kupcy w święto Matki Boskiej Gromnicznej (2 lutego), którzy mieli coś do sprzedania lub chcieli coś kupić.

W końcu XIX wieku duży procent lubelskich fabryk był w posiadaniu ludności pochodzenia żydowskiego.

Na miejscu dzisiejszego Placu Zamkowego znajdowała się główna ulica żydowskiego Lublina.

Pierwsze niepotwierdzone notatki dotyczące osiedlania się ludności żydowskiej w Lublinie pojawiły się już w 1336 roku, w którym to król Kazimierz Wieki miał wydać przywilej zezwalający im zamieszkać na przedmieściu Piaski.

W zbiorach Biblioteki Cyfrowej Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie natrafiliśmy na niezwykłą kolekcję portretów lubelskich Żydów.

W okolicach dworca kolejowego, rozpościera się dzielnica zwana dzisiaj Za Cukrownią (nazwa dzielnicy upowszechniła się po jej włączeniu do Lublina w 1916 roku).

Wydaje się, że historia miasta naszego nie powinna dotykać prywatności jego mieszkańców, ale nawet w tej sferze życia miasta znajdują się tajemnice, które powinny ujrzeć dzienne światło. Tak jest z mieszkaniem w kamienicy przy ul. Lubartowskiej 71, której okna wychodzą na dawną Fabrykę Wag. Niby zwykły […]