Rozwój urbanistyczny Lublina w latach 1944 – 1989

W roku zakończenia II wojny światowej było ono w fazie głębokiej destrukcji. Tak więc, w interesie nowych władz było odpowiednie zagospodarowanie terenów. Na początku polegało ono na odbudowie zniszczonych w czasie wojny obiektów. Po uporaniu się z początkowymi trudnościami, miasto rozwijało się terytorialnie, a na dodatek rozbudowało swój potencjał mieszkaniowy.

Opracowanie w głównej mierze zostało oparte o archiwalia, w których główną rolę odegrały sprawozdania z działalności przedsiębiorstw. Wśród źródeł poczytne miejsce zajmuje prasa, a wśród niej szczególnie: „Sztandar Ludu”, „Kurier Lubelski” i „Kamena”. Bardzo pomocnym opracowaniem okazało się kalendarium z lat 1944 — 1989 zamieszczone w książce pt. „Lublin. Dzieje Miasta. T. 2” pod redakcją J. Kruszyńskiej.

Praca została oparta na metodzie problemowo-chronologicznej. Pierwszy rozdział dotyczy stanu miasta przed rokiem 1944. Opisano w nim stan Lublina przed rozpoczęciem II wojny światowej, a następnie przedstawiono zmiany w krajobrazie miasta, jakim uległo po jej zakończeniu.

Zamów egzemplarz drukowany